Skip to main content
Digital & Technology

Pięć najlepszych praktyk projektowania wirtualnych programów rozwojowych

Pięć najlepszych praktyk projektowania wirtualnych programów rozwojowych
Condividi questo articolo:

Wiedza o tym, jak wdrożyć wysokiej jakości wirtualne warsztaty, eventy, programy rozwojowe w Twojej organizacji, ma coraz większe znaczenie dla sukcesu biznesowego. Impact zorganizował ostatnio serię webinarów internetowych z setkami profesjonalistów z branży na całym świecie. W tym artykule dzielimy się niektórymi z naszych najlepszych praktyk, którymi się podczas nich dzieliliśmy:

 

  1. Najpierw ustal rezultaty. Punktem wyjścia jest zawsze jasne określenie, jaki jest cel danego spotkania, warsztatu czy sesji. Decyzje dotyczące używanych technologii, narzędzi digitalowych, wybory odpowiednich platform są nieistotne jeśli jasno nie określimy celu, oczekiwanych od sesji rezultatów.
     
  2. Zmiana formy. Przechodząc ze spotkań w realu do trybu cyfrowego, zmniejsz rozmiar grupy dyskusyjnej. Zachęca to do większej odpowiedzialności i zaangażowania. Wszyscy braliśmy udział w tych rozmowach Zoom, gdy ilość głosów uniemożliwiła przeprowadzenie sensownej dyskusji, więc pomyśl raczej o ok. 5-6 osobowych podgrupach dyskusyjnych. Poświęć na tworzenie i odpowiednie zarządzanie tymi podgrupami, ponieważ to właśnie w nich odbywa się najważniejsza część procesu komunikacji, uczenia się, rozwoju. Jako prowadzący sesję często odwiedzaj dane podpokoje/podgrupy, ale i zapewnij uczestnikom przestrzeń do refleksji, przetworzenia informacji oraz potrzebne wsparcie.
     
  3. "On the job". Miejscem pracy uczestnika programów rozwojowych jest teraz domowe biuro, sypialnia lub inna zaadaptowana na tą potrzebę przestrzeń. Projekt rozwojowy się odpowiedzieć również na te wyzwania – spotkać się z uczestnikami tam gdzie oni są. Zadania w ramach programu rozwojowego do wykonania „w pracy” w rzeczywistości są kolejnymi zadaniami wirtualnymi. Tam, gdzie to możliwe, wydłuż odcinki projektu rozwojowego i pokrój treść na mniejsze kawałki, aby umożliwić uczestnikom praktyczne wykonanie zadań i refleksję w kontekście prawdziwej pracy. ​Połączenie nauki i pracy ostatecznie maksymalizuje praktyczną przydatność procesu uczenia się. 
     
  4. Nauka skupiona na umiejętnościach. Podobnie jak w przypadku indywidualnego uczenia się, upewnij się, że kierujesz się konkretnymi celami nauczania. Jakie zmiany w sposobie myślenia i zachowania chcesz wprowadzić w wyniku danego programu rozwojowego? Jaka jedna lub dwie umiejętności będą wspierać rozwój tych zmian? Dzięki wirtualnej nauce mniej - często oznacza więcej. Utrzymuj treść skupioną wokół podstawowej struktury lub koncepcji. Przeznacz czas na ćwiczenia w małych grupach, indywidualną pracę i zadania oraz refleksję z dala od komputera. Stwórz możliwości ponownego przećwiczenia umiejętności na późniejszych etapach programu rozwojowego.
     
  5. Rozbudzaj ciekawość i koncentrację na rozwoju. Wirtualne doświadczenia edukacyjne muszą być inne niż kolejne spotkania Zoom lub MS Teams. Możesz stworzyć zaangażowanie, zachowując treść bezpośrednio odnoszącą się do bieżącej rzeczywistości uczestnika. Rozpocznij sesje w inny sposób, wykonując krótkie ćwiczenie powiązane z celami rozwojowymi. Promuj dociekanie poprzez refleksję, czat i sesje w małych grupach, które pomagają stworzyć własne poczucie skupienia się na uczeniu się.

 

Magia dzieje się wtedy, gdy najlepsze praktyki wirtualnego uczenia się spotykają się z głęboko zakorzenionym, podejściem a wręcz swojego rodzaju filozofią  dot. wirtualnych procesów uczenia się. Opracowana przez Impact, unikalna filozofia wirtualnego uczenia się to wynik wyniku dziesięciu lat pracy z organizacjami na całym świecie.

Zastanów się nad swoim ostatnim doświadczeniem z programem wirtualnym... Ile z tych pięciu zasad spełniło? Zmierz się z własną praktyką, aby upewnić się, że wirtualne rozwiązania rozwojowe potrafią wprowadzać realne zmiany, wspierają cele rozwojowe i przynoszą rezultaty.